एउटा भिडिओ जक्की र टीभीकर्मीको डरलाग्दो हत्याः अभिनेत्रीको प्रेमले तीन सय टुक्राको लास बनायो

काठमाडौं– अभिनेत्रीको महत्वकांक्षा र त्यसमा आफ्नो प्रेम र सहयोगको भावना राख्दा एक जना भिडिओजक्की र टीभीकर्मीको तीन सय टुक्राको लास बनाउने भयावह हत्या प्रकरणले दुनियाँलाई चकित बनाएको थियो। 

यो भारतीय टेलिभिजन उद्योगमा कार्यरत एक युवाको निमर्म हत्या प्रकरणको कथा थियो। १७ बर्षअघिको यो घटनाले निक्कै चर्चा पाएको थियो।

निजर ग्रोबर प्रतिभाशाली टेलिभिजनकर्मी जसले सिनर्जी अदलाब्समा क्रिएटिव हेडको रूपमा कार्यरत थिए। 

उनी बलिउड बादशाह शाहरुख खान होस्ट रहेको ‘क्या आप पाँचभी पास से तेज हैं’ जस्ता लोकप्रिय कार्यक्रमहरूमा संलग्न थिए। सन् २००८ मे, उनी मुम्बईस्थित आफ्नो साथी मारिया मोनिया सुशाइराजको अपार्टमेन्टमा मद्दत गर्न गएका बेला अकस्मात गायब भए र उनको मृत शरीर जंगलमा जलेर फेला परेको थियो। 

मारिया कन्नड फिल्ममा केही अभिनय गरी बलिउडमा भविष्य खोज्न आएकी थिइन्। उनले टेलिभिजन कार्यक्रममार्फत पर्दापण गर्ने निधो गर्नुको कारण हिन्दी नजान्नु थियो। 

यहि क्रममा निजरजसँग अडिसन दिएपछि दुवैको मित्रता गाढा भएको थियो। यहि मित्रता अन्ततः निरजका लागि घातक साबित भयो।

निरजले मनमनै मारियालाई मन पराउने गरेका पनि विभिन्न विवरणमा उल्लेख छन्। उनीहरु नजिक हुन थालेका थिए।

मारिया निजरलाई बलिउडकमा सपना पूरा गराउन सक्ने व्यक्ति थिए। मारियाले निरजलाई भनिन्,‘मेरो एक ब्वाई फ्रेन्ड छ। उसको नाम लेफ्टिनेन्ट इमाइल जेरोम म्याथू।’

म्याथू भारतीय नेभीमा कार्यरत थिए। मारिया र म्याथूको दुई महिनापछि इन्गेजमेन्टको कुरा थियो। 

मारियाले मुम्बईमा नयाँ अपार्टमेन्ट लिइन्। मारियाले घर सजाउनका लागि आग्रह गरिन्, निरजलाई।

६ मे २००८ राति करिब १० बजे नीरज ग्रोवर मारिया सुशाइराजको मलाड अपार्टमेन्टमा पुगेर उनीलाई नयाँ घर सजाउन मद्दत गर्ने कुरा थियो। 

काम सकिएपछि निरज त्यो दिन मारियाको अपार्टमेन्टमा नै बस्छन्। म्याथूलाई शंका लाग्छ र उनी सिधै मुम्बईमा मारियाको अपार्टमेन्टमा पुग्छन्। 

म्याथूको नजर निरजमा पर्छ। नीरजलाई पोर्च वा बेडरूममा नग्न देखेपछि अत्यधिक ईष्र्या र क्रोधले भरिए। म्याथूले किचनबाट चक्कु  लिएर नीरजमाथि हमला गर्छन्। त्यहाँ घटनास्थलमा नीरजको मृत्यु भयो।

अब के गर्ने भन्ने तनावमा मारिया र म्याथूबीच छलफल हुन्छ। मारिया र म्याथूले मिलेर निरजको लास व्यवस्थापनमा लाग्छन्। 

भोली पल्ट मारियाले चक्कु, दुइटा ब्याग ल्याउँछन्। म्याथूले निरजको लासको टुक्रा बनाउँछन्। यसक्रममा उनीहरुले निरजको लास तीन सय टुक्रा बनाउँछन् र पोलिथिनमा बाँधेर दुई वटा ब्यागमा राख्छन्। 

झोलाहरू कारमा राखी उनीहरू मनोर‑जंगल (थाने जिल्लाको अमगांव नजिक) पुग्छन्। त्यहाँ पेट्रोल छर्केर झोलामा आगो लगाउने कार्य गरिएको थियो, जसले शवलाई पूर्ण रूपले नष्ट गर्न मारिया र म्याथू सफल हुन्छन्। 

म्याथू लामो समय बस्दैनन् र उनी केरला जान्छन्। यी दुवैलाई अपराधको पत्ता लाग्दैन भन्ने ठान्छन्। 

निरज कार्यालय नपुगेपछि साथीहरुले फोन गर्छन्। सम्पर्क हुन नसकेपछि परिवारसहित प्रहरीमा पुगी निरज बेपत्ता भएको उजुरी दिन्छन्। 

निरजका एक साथीले प्रहरीलाई भन्छन्,‘मैले निरन्तर फोन गर्दा मारियाले फोन उठाइन् र छाडेर गएको भनिन्।’ पछि मारियाले त्यो फोन साथीलाई छाडेको भनी दिन्छिन्। 

प्रहरीले मारियाप्रति शंका गर्छ र लोकेशन ट्रयाक गर्दा हत्याको रात त्यहाँ रहेको पत्ता लगाउँछ। अनि, प्रहरीले मारियाको फोनका सबै डिटेल्स पत्ता लगाउँदा म्याथूसँगको कुराकानीको हजारौं कल पनि पत्ता लगाउँछ। 

फोन र मारियासँगको सम्पर्कदेखि प्रहरीले उनीहरूलाई मुख्य संदेही बनाएर गिरफ्तार गर्छ। त्यसपछि घटनाका सबै पक्षसँग प्रहरी अनुसन्धानमा सक्रिय हुन्छ। 

उसले अपार्टमेन्टका सुरक्षा गार्डदेखि मारियाको गाडी दिने साथीसम्मको बयान लिएपछि पक्कापक्की हत्यामा उनीहरुको संलग्नता रहेको निश्चिततामा प्रहरी पुग्छ। 

त्यसपछि मारियासँग केरकार गरेपछि हत्या प्रकरणमा प्रहरीले मारिया र म्याथूलाई पक्राउ गर्छ। म्याथूले पनि हत्या स्वीकार गर्छन्। अनि, प्रहरीले लास काट्नका लागि प्रयोग भएका ठूला हतियार पनि जफत गर्छ।  

अदालतले मारियालाई हत्या सम्बन्धी दोषमुक्त ठहर गरेको थियो। मारियालाई दोषमा तीन वर्ष जेल सजाय दियो भने म्याथूलाई १३ बर्ष तोकिन्छ। मारिया रिहा भैसकेकी छन्। 

न्यायाधीशले उल्लेख गरे कि नीरजको हत्या पूर्व नियोजित नभई अचानक भएको हो। जसका कारण हत्या नभएर गिरहपूर्ण हत्या मानिएको थियो।

अदालतको निर्णयप्रति सार्वजनिक आक्रोश व्यापक भयो, धेरैले सजायलाई न्यायको अपमान बताउँदै निंदा गरे। नीरजका पिता अमरनाथ ग्रोवरले यसलाई न्यायको मजाक भनी टिप्पणी गरेका थिए। 

यो काण्डले भारतीय समाजमा प्रेम, ईष्र्या, विवाद र हत्या को सम्बन्धित एक त्रासदीपूर्ण उदाहरणको रूपमा इतिहास बोकेको छ।

मिडिया र मानवाधिकारवादीहरूले न्यायिक प्रक्रियाको कमजोरी, प्रविधिक त्रुटिहरू, र साक्ष्य नष्ट गर्ने कार्यमा गरिएको ढिलाइ माथि प्रश्न उठाए।

साथै अपराधको प्रकृति र व्यक्तिको हालको मानसिक अवस्थालाई न्यायालयले गरेको ब्याख्या विवादीत भयो भन्ने टिप्पणी भयो। 

यो सत्य घटनाको आधारमा एउटा फिल्म पनि बन्यो सन्, २०११ मा। ‘नट अ लभ स्टोरी’ नामको फिल्मले घटनालाई कथानकको रूपमा लिएर समाजका सवालहरू उठायो। फिल्ममा पात्रहरूका नाम परिवर्तन गरिएको थियो, तर वास्तविक घटना प्रेरणाको आधार थियो।

नीरज ग्रोवर हत्या प्रकरण प्रेम र षड्यन्त्र, आशा र धोका, हत्या र न्याय खोजीको अनौठो समिश्रण हो। हत्या तत्कालिक क्रोधमा भएको भए पनि, त्यसपछि गरिएको साक्ष्य नष्ट गर्ने रणनीति, कारको प्रयोग, पुनः रंग परिवर्तन, अनि फोन‑कल ट्रेसिङ लगायत घटनाहरूले यो प्रकरणलाई सामाजिक एवं कानुनी दृष्टिले अत्यधिक जटिल बनाएको थियो।